Upiory i ich podział

Upiory, zwane z języka reliamskiego Apurrami, to demony żerujące na innych istotach, czy to poprzez wypijanie ich krwi, czy też wysysanie z nich sił życiowych. Warto zaznaczyć, że upiór nie jest pasożytem, gdyż rzadko kiedy zdarza się, aby tego typu istota posiadała konkretnego żywiciela. Stworzenia te są wyposażone w instynkt drapieżnika, który pozwala im na tropienie i chwytanie swoich ofiar. Niemniej, otwarty atak upiora nie zawsze musi kończyć się śmiercią jego zwierzyny. Znane są relacje szczęśliwców, którym nasycone demony pozwalały odejść. Są to jednak przypadki sporadyczne.

Upiory są powszechnie spotykane w całym znanym Wszechświecie, także w Reei, którą demony zamieszkują bardzo nielicznie. W świecie tym nazywane są najczęściej wampirami, co na innych planetach uważa się za nazwę potoczną. Z kolei w Denaconnie zasiedlonym w dużej mierze przez mroczne istoty upiory są nie lada rzadkością. Z tego wniosek, że stworzenia te kiepsko znoszą konkurencję z innymi demonami, najczęściej przenosząc się w miejsca, gdzie liczebność tych drugich jest stosunkowo niewielka.

Istoty te to zazwyczaj ludzie, którzy ulegli demonizacji w celu uzyskania niebywałej długowieczności, jaką mogą cieszyć się po śmierci i odrodzeniu w nowej postaci. Nieprawdziwą jest plotka, jakoby upiorami stawali się wszyscy żywiciele, którzy zostali doprowadzeni do śmierci przez swych napastników. Nie da się w nie przeistoczyć wbrew swojej woli, choć można się takowymi urodzić.

W przeciwieństwie do większości demonów pochodzenia ludzkiego, upiory nie przechodzą w czasie śmierci demonicznej (przeistoczenia z człowieka w demona) szczególnej metamorfozy, przez co ich nowe postacie nie różnią się zbytnio od swoich poprzednich form. Ich charakterystyczne - choć niekoniecznie występujące - cechy to wyjątkowo jasna karnacja (pociągająca ze sobą dużą wrażliwość na promienie słoneczne, którą wielu literatów i bajarzy wyolbrzymia, opowiadając o upiorach spalających się w świetle dziennych gwiazd na popiół) i ciemnoczerwone lub czarne oczy. Do innych szczególnych przymiotów zaliczyć można także niewrażliwość na znaczną część wirusów przenoszonych wraz z krwią (dlatego też wiąże się z nimi nadzieje na wynalezienie lekarstw na niektóre trapiące ludzkość choroby, takie jak AIDS). Jak wszystkie demony, wykazują się również wysoką wytrzymałością fizyczną oraz siłą i zręcznością.

Ze względu na typ pożywienia oraz pochodzenie upiory dzieli się na cztery podstawowe kategorie:

- Neyvyizhaotty - to najczęściej spotykany typ upiorów, demony wysysające ze swoich ofiar energię życiową poprzez kontakt fizyczny. Często oddziaływają na swych żywicieli bez ich wiedzy, dzięki czemu mogą skutecznie ukrywać swoją tożsamość i zaspokajać pragnienie w zatłoczonych miejscach. Typowe objawy ataku Neyvyizhaotta to gwałtowne osłabienie, ból głowy, duszności i omdlenie. Taka napaść może także doprowadzić do śmierci, choć w trosce o własne bezpieczeństwo demony te zwykle utrzymują swoje ofiary przy życiu, by nie zwracać na siebie uwagi.

- Suurhaotty - zwane też krwiopijcami, cieszą się wyjątkowo złą sławą, którą zawdzięczają licznym utworom literackim powstającym na ich temat już od setek lat. W przeciwieństwie do swych bardziej pospolitych pobratymców, Suurhaotty nie są w stanie atakować w tłumie, dlatego też zwykle uprzednio izolują swoje ofiary. Krew wypijają bezpośrednio z ciała lub przy użyciu specjalnie stworzonych w tym celu broni, które przenoszą pokarm z rany do organizmu upiora. Jako ciekawostkę można uznać fakt, że niektórzy ludzie będący stałymi żywicielami Suurhaottów uzależniają się od upuszczania krwi.

- Reeanyasuurhaotty - podobnie jak Suurhaotty, upiory te żywią się krwią, różnią się natomiast sposobem, w jaki uległy demonizacji. Zostają nimi ludzie, którzy wyrządzili wiele zła i - niekoniecznie świadomie - tuż przed śmiercią życzą sobie nieśmiertelności. W przeciwieństwie do pozostałych upiorów, nie doznają śmierci demonicznej, ale fizycznej, by kilka dni później odrodzić się w nowej formie.

- Tyiriapurry - są to dzieci kobiet, które w czasie ciąży zostały zabite przez upiora lub same stały się jednym z nich. Atakują karmiące piersią matki, wysysając z nich mleko, krew i siły życiowe. To istoty bardzo słabe fizycznie i krótkowieczne - Tyiriapurry giną, zanim zakończy się ich dzieciństwo.